Anksiyete organizmanın kendini korumak için geliştirdiği bir savunma düzeneğidir. Zihin somut bir tehlike karşısında -mesela bir hayvan saldırısı- bedene bir takım emirler vermeye başlar. Solunum hızlanır, kalp hızı artar , kaslar gerilir. “Ya savaş ya kaç”. Bu mekanizma ile zihin bedeni dış tehlikelerden korumaya çalışır. Tehlikeleri belirler, olasılıkları değerlendirir ve önlemler alır. Bu bilgiler öylesine otomatikleşir ki gün içindeki bir çok tehlikeyi biz farkında olmadan değerlendirip bertaraf eder. Anksiyete bozukluklarında ise, zihin somut bir tehlike olmadığı durumlarda bile, çevresinden veya kendi bedeni içinden kaynaklanan sanal tehlike odakları olduğunu düşünüp, sağlıklı sistemde koruyucu olan anksiyete alarm tuşuna basarak, bedensel ve bunlara eşlik eden zihinsel belirtiler yaşamaya başlar. Farkında olunmadan başlatılan bu döngü devam ettikçe, kişinin yaşam kalitesi giderek bozulur ve dolayısı ile kaçınma davranışları başlar. Toplumda görülme sıklığı alt tiplere göre değişmekle birlikte yaşam boyu %15—30 arasındadır.